บทที่ 45 ตอนที่ 45

“นวล...ไม่เป็นไรนะลูก คิดเสียว่าเจ้าของเขากลับมาทวงของของเขาคืนไป” วันนายกมือขึ้นลูบศีรษะของลูกสาวแผ่วเบาอย่างปลอบประโลม

“นวลไม่เป็นไรหรอกจ้ะแม่ นวลรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร” แม้จะพยายามยิ้ม แต่น้ำเสียงก็สั่นเทาอยู่ดี

“รู้ก็ดีแล้ว จะได้เจียมตัวเอาไว้บ้าง คุณมิกน่ะของลูกทิพย์ แกมันก็แค่ตัวปลอม ผู้หญิงคั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ